Geneesmethode die zowel een diagnose als therapie is, uitgaande van de stelling”similia similibus curantur” (het gelijksoortige wordt door het gelijksoortige genezen). Men kijkt naar de gehele mens, zowel mentale, emotionele als lichamelijke klachten vormen een onderdeel van de diagnose-stelling van de homeopaat, dit in tegenstelling tot de reguliere geneeskunde die voor ieder onderdeel een aparte specialisatie heeft en ook vaak geen verbanden legt.
Men spreekt dan ook van een individuele diagnose en niet van een ziektediagnose. De Homeopaat probeert uit het complex van symptomen een totaalbeeld van de client te krijgen. Wanneer dit totaalbeeld past bij een bepaald geneesmiddelenbeeld dan is dit het geschikte medicijn. Een homeopatisch middel mobiliseert de afweerkrachten van het lichaam. Hierdoor krijgt het lichaam als totaal meer weerstand en kan het zich met succes tegen schadelijke invloeden van buiten verweren. Ook reeds bestaande ziekte symptomen worden op een zachte en vriendelijke manier opgeruimd.